Μία ανατομική παραλλαγή του σκελετού κατά την οποία η ποδική καμάρα του ποδιού είναι χαμηλότερη από το φυσιολογικό και αποπεπλατυσμένη ή έχει εξαλειφθεί.
Το ύψος της ποδικής καμάρας των παιδιών μια μόνιμη πηγή ανησυχίας για τους γονείς και μια από τις πιο συχνές αιτίες επίσκεψης στον ορθοπαιδικό
Υπάρχουν δύο τύποι πλατυποδίας
1) Η εύκαμπτη
2) Η δύσκαμπτη
platipodia_partsinevelos_3-250x187 platipodia_partsinevelos_4-250x188Η εύκαμπτη πλατυποδία φαίνεται να είναι η αντανάκλαση μιας γενικευμένης συνδεσμικής χαλαρότητα. Ειναι πολύ συχνή, περίπου το 90% των παιδιών έχει κάποιας μορφής πλατυποδία, που διορθώνεται καθώς μεγαλώνουν. Σπάνια την προκαλεί γενετικό νόσημα με γενικευμένη χαλαρότητα αρθρώσεων (σύνδρομο Marfan, Ehlers-Danlos)
Η ποδοκνημική άρθρωση έχει φυσιολογικό εύρος κίνησης στην κατεύθυνση μέσα-έξω και πάνω-κάτω και η ποδικής καμάρα εξαλείφεται μόνο κατά την όρθια στάση και κατά την βάδιση.
Η δύσκαμπτη πλατυποδία είναι λιγότερο συχνή κ΄ κατά την κλινική εξέταση υπάρχει αντίσταση της πτέρνας στο να κινηθεί στην κατεύθυνση μέσα-έξω. Η εξάλειψη της ποδικής καμάρας παραμένει σταθερή χωρίς να μεταβάλλεται ανάλογα με τον αν φορτίζεται ή όχι το σκέλος
Οφείλεται συνήθως σε ανωμαλίες ή παθήσεις των οστών του ταρσού (συνοστέωση των οστών του ταρσού, συγγενής κάθετος αστράγαλος κ.τ.λ).
Αναπτύσσεται πλατυποδία στους ενήλικες….
Όταν ένα άτομο αναπτύσσει πλατυποδία σε μόνο ένα πόδι αργότερα κατά τη διάρκεια της ζωής, ονομάζεται επίκτητη πλατυποδία των ενηλίκων και μπορεί να οφείλεται στην ανεπάρκεια ή ρήξη του οπίσθιου κνημιαίου τένοντα ή κάποιου συνδέσμου ( δελτοεδούς, αστραγαλοπτερνικού μεσόστεου συνδέσμου κλπ).
vlaisoplatipodia_partsinevelos_1-250x186Στην κλινική εξέταση ο ασθενής αδυνατεί να κάνει μονοποδική στήριξη στις “μύτες” του πάσχοντος ποδιού, ενώ παράλληλα η πτέρνα αποκλίνει προς τα έξω και το έσω τμήμα της προβάλλει προς τα μέσα (βλαισότητα) ενώ ο πρόσθιος πόδας στρίβει προς τα έξω (απαγωγή) με αποτέλεσμα κατά την επισκόπηση του ποδιού από πίσω, φαίνονται περισσότερα από ένα δάκτυλα (too many toes sign) (φυσιολογικά φαίνεται μόνο το μικρό δάκτυλο). Ο ασθενής παρουσιάζει πόνο στην έσω πλευρά της ποδοκνημικής αντίστοιχα με την πορεία του οπίσθιου κνημιαίου και δυσκολία στην βάδιση
Στο αρχικό στάδιο της πάθησης χωρίς ρήξη του οπίσθιου κνημιαίου, η θεραπεία είναι συντηρητική. Ο ασθενής στην οξεία φάση του πόνου φοράει κάποιο νάρθηκα και χορηγούνται αντιφλεγμονώδη. Τα ειδικά διαμορφωμένα πέλματα που κατασκευάζονται με βάση το πελματογράφημα προσφέρουν σημαντική βοήθεια αφενός στην ανακούφιση των ενοχλημάτων, αφετέρου στην σωστή μηχανική στήριξη του άκρου πόδα και επομένως προλαμβάνουν την εξέλιξη της πάθησης.
Σε πιο προχωρημένο στάδιο με ρήξη του οπίσθιου κνημιαίου και κλίση της πτέρνας προς τα έξω (βλαισότητα) που προκαλεί πρόσκρουση του έξω σφυρού στην επιφάνεια της πτέρνας η θεραπεία είναι χειρουργική (τενοντομεταφορά του μακρού καμπτήρα των δακτύλων και οστεοτομία της πτέρνας).
Στο τελευταίο στάδιο, συνυπάρχει οστεοαρθρίτιδα του ταρσού ή και οστεοαρθρίτιδα της ποδοκνημικής. Η χειρουργική αντιμετώπιση συνήθως περιλαμβάνει τριπλή αρθρόδεση του ταρσού.