Ερώτημα:  Είμαι 52 χρονών. Εδώ και περίπου 10 χρόνια κατά διαστήματα έχω πόνους στη μέση. Η μαγνητική τομογραφία έδειξε ότι φαίνεται απώλεια του φυσιολογικού σήματος των Ο3-Ο4, Ο4-Ο5 και Ο5-Ι1 μεσοσπονδυλιων δίσκων, ενδεικτικό αφυδάτωσης τους, ειδικότερα στο επίπεδο του Ο3-Ο4 μεσοσπονδύλιου διαστήματος. Διακρίνεται υποσυνδεσμική κεντρική κήλη του δίσκου πιο έντονη σε δεξιά παράκεντρη θέση που παρεκτομίζει μετρίως τον μηνιγγικό σάκο οπισθίως χωρίς όμως να ασκεί πίεση επί των αντίστοιχων νεύρων. Στην περίπτωση μου, τι πρέπει να προσέχω; Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σας.

Απάντηση: Καταρχήν τα ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας δεν είναι ανησυχητικά, αφού δεν δεικνύουν πίεση νευρικής ρίζας από την κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου. Eφόσον και η κλινική εξέταση από τον ορθοπαιδικό που σας παρακολουθεί, επιβεβαιώνει τα απεικονιστικά ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας και δεν υπάρχει ισχιαλγία, η αντιμετώπιση είναι συντηρητική. Περιλαμβάνει απώλεια περιττού σωματικού βάρους, ασκήσεις διατατικές και μυϊκής ενδυνάμωσης του κορμού, κολύμβηση, φυσιοθεραπεία αλλά και αποφυγή καταπόνησης της μέσης (άρση βαρέων αντικειμένων, παρατεταμένη καθιστική εργασία). Σε οξεία οσφυαλγία, που δεν ανταποκρίνεται στην ανάπαυση, θερμά επιθέματα και κοινά παυσίπονα εντός ημερών, απαιτείται εκτίμηση από τον ορθοπαιδικό, γιατί κάθε επεισόδιο είναι διαφορετικό και μπορεί να έχει διαφορετική έκβαση.

Αναγνώστρια μας ρωτά: Έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών και τους τελευταίους δυο μήνες περπατάει στις μύτες των ποδιών. Το κάνει αρκετά συχνά στη διάρκεια της μέρας. Τι μπορεί να συμβαίνει; Είναι ανησυχητικό;

Στο ερώτημά σας απαντά, ο ορθοπαιδικός – χειρουργός Αντώνης Παρτσινέβελος

Συχνά η βάδιση με στήριξη στις “μύτες” των ποδιών είναι ιδιοπαθής (χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη πάθηση) και αυτό φαίνεται από τη δυνατότητα διόρθωσης της βάδισης όταν ζητηθεί στο παιδί. Ωστόσο η διόρθωση αυτή παραμένει μόνο για μικρές αποστάσεις και το παιδί επανέρχεται στο δικό του τρόπο βάδισης. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να σχετίζεται με βραχείς (“σφιχτούς”) αχίλλειους που εμποδίζουν ή δυσχεραίνουν την πλήρη στήριξη στην πτέρνα κατά τον κύκλο της βάδισης ή με νευρολογικές διαταραχές (αυξημένος μυϊκός τόνος, δυσλειτουργία στο αιθουσαίο σύστημα που σχετίζεται με την ισορροπία). Η παραμονή του τρόπου αυτού βάδισης απαιτεί καταρχήν μια παιδοορθοπαιδική εκτίμηση.