MIS ολική αρθροπλαστική ισχίου (ελάχιστα επεμβατική) ή συμβατική  χειρουργική τεχνική;

MIS ολική αρθροπλαστική ισχίου είναι ο όρος που χρησιμοποιείται και στο ισχίο για την ελάχιστα επεμβατική χειρουργική (minimal invasive surgery).

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου αποτελεί μία από τις πιο συχνές και επιτυχείς επεμβάσεις στην ορθοπαιδική χειρουργική, γιατί επιτυγχάνει αποκατάσταση της άρθρωσης του ισχίου με πολύ καλά αποτελέσματα για πολλά χρόνια. Παράλληλα, η σχέση κόστους – αποτελέσματος είναι πολύ καλή.

Πόσο συχνά γίνεται η ολική ααρθροπλαστική ισχίου και σε ποιες ηλικίες;

Η μέση ηλικία ενός ασθενή που υποβάλλεται σε ολική αρθροπλαστική είναι τα 66 έτη.

Επομένως, η αύξηση του μέσου όρου ζωής έχει ως αποτέλεσμα όλο και περισσότερες νέες επεμβάσεις ολικής αρθροπλαστικής να πραγματοποιούνται.

Ποιες είναι οι συχνότερες αιτίες που οδηγούν στην ολική αρθροπλαστική ισχίου;

Η οστεοαρθρίτιδα, είναι η συχνότερη διάγνωση που οδηγεί σε ολική αρθροπλαστική ισχίου.

Άλλες συχνές παθήσεις είναι:

• Η ρευματοειδής αρθρίτιδα
• Άλλες φλεγμονώδεις αρθρίτιδες
• Η μετατραυματική αρθρίτιδα
• Η οστεονέκρωση της μηριαίας κεφαλής

Γιατί να προτιμήσω την ΜΙS ολική αρθροπλαστική ισχίου έναντι της συμβατικής χειρουργικής;

 Αν και ο όρος ΜΙS έχει συνδυαστεί με τη μικρή χειρουργική τομή στο δέρμα, στην πραγματικότητα πρόκειται και για μικρότερη επέμβαση γενικότερα στα μαλακά μόρια (ιστούς) που βρίσκονται βαθύτερα.

Για το λόγο αυτό, το όφελος της μικρότερης συνολικά “επέμβασης” υπερτερεί της τεχνικής δυσκολίας που οφείλεται στην περιορισμένη ορατότητα του χειρουργικού πεδίου.

Η μικρή τομή που γίνεται, χρησιμοποιείται από τον ορθοπαιδικό χειρουργό σαν ένα «κινητό παράθυρο», ώστε να αποφεύγεται η παρατεταμένη πίεση από τα χειρουργικά εργαλεία σε μια συγκεκριμένη ανατομική περιοχή.

Μπορεί, διεγχειρητικά, να χρησιμοποιηθεί ακτινοσκοπικό μηχάνημα ή να γίνει υποβοήθηση με πλοήγηση ηλεκτρονικού υπολογιστή ή χρήση ρομπότ για την ακριβή τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Ωστόσο, ο ακριβής ρόλος όλων αυτών των τεχνολογιών στην MIS ολική αρθροπλαστική του ισχίου δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί.

Η  MIS ολική αρθροπλαστική ισχίου εξασφαλίζει:

• Ταχύτερη μετεγχειρητική αποκατάσταση.

•  Μικρότερη παραμονή στο Νοσοκομείο.
• Μεγαλύτερη ικανοποίηση του ασθενούς από το κλινικό αλλά και το αισθητικό αποτέλεσμα λόγω μικρότερης χειρουργικής τομής.

97% των ασθενών καταφέρνουν την πρώτη μετεγχειρητική ημέρα:

• Να μετακινηθούν από το κρεβάτι στην όρθια θέση και αντίστροφα.
• Να σηκωθούν σε όρθια θέση από καρέκλα.
• Να καθίσουν από την όρθια θέση σε καρέκλα.
• Να περπατήσουν 100 βήματα.
• Να ανέβουν σκάλα.

Γιατί διενεργείται όλο και συχνότερα η MIS ολική αρθροπλαστική ισχίου;

Το αυξημένο ενδιαφέρον για ελάχιστη επεμβατική ολική αρθροπλαστική ισχίου σχετίζεται βέβαια με την κρίση του ορθοπαιδικού χειρουργού για να επιταχύνει την αποκατάσταση του ασθενή αλλά και με την αυξημένη απαίτηση του ίδιου του ασθενή για την τεχνική αυτή.

53% των χειρουργών ισχίου παραδέχονται ότι δέχονται πίεση από του ασθενείς τους για να χρησιμοποιήσουν μια συγκεκριμένη χειρουργική τεχνική ή εμφύτευμα, σε σημείο που θα μπορούσε σε κάποιες περιπτώσεις να καταστεί επιζήμιο για τον ασθενή.

Νέοι ασθενείς επαγγελματικά δραστήριοι, προτιμούν την ελάχιστη επεμβατική ολική αρθροπλαστική του ισχίου MIS, εξαιτίας του μικρότερου χρόνου αποκατάστασης και επιστροφής στην εργασία. 

Η ίδια τάση όμως υπάρχει γενικότερα σε όλες τις ηλιακές ομάδες.

Ενδείξεις και αντενδείξεις

Η MIS ολική αρθροπλαστική ισχίου έχει απόλυτη ένδειξη στις εξής περιπτώσεις:

• Ασθενείς με φυσιολογική ανατομία στο ισχίο (όχι δυσπλασία).
• Ασθενείς που δεν είναι παχύσαρκοι (Δείκτης Μάζας Σώματος ΒΜΙ <30 kg/m2)

Αν και δεν είναι απόλυτη αντένδειξη η MIS, στις παρακάτω περιπτώσεις φαίνεται ότι είναι καλύτερη επιλογή η συμβατική τεχνική σε:

• Ασθενείς που απαιτείται μεγαλύτερη χειρουργική προσπέλαση [αναθεώρηση (revision) ολικής αρθροπλαστικής, προχωρημένη δυσπλασία του ισχίου].
• Ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε προηγούμενη επέμβαση του ισχίου (πχ παλαιό κάταγμα που πωρώθηκε σε κάκή θέση).
• Ασθενείς με αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα.
• Ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα.
• Ασθενείς παχύσαρκοι με δείκτη μάζας σώματος >30 kg/m2
• Ασθενείς με μεγάλη σύγκαμψη του ισχίου («αγκύλωση»)
• Ασθενείς εξαιρετικά μυώδεις.

Ενδεικτικά αναφέρονται κάποιες συχνά  χρησιμοποιούμενες MIS χειρουργικές τεχνικές ολικής αρθροπλαστικής ισχίου:

Προσθιοπλάγια προσπέλαση (ALMIS)

Η MIS ολική αρθροπλαστική ισχίου  στην περίπτωση αυτή γίνεται με προσπέλαση μεταξύ μέσου γλουτιαίου και λαγονοκνημιαίας ταινίας και επομένως δεν τραυματίζονται οι απαγωγοί του μηρού αλλά ούτε και το οπίσθιο τμήμα του αρθρικού θυλάκου της άρθρωσης.

Παρέχει πολύ καλή – διεγχειρητικά –ορατότητα της κοτύλης του ισχίου.

Υπερέχει  σε σύγκριση με την κλασική έξω προσπέλαση στη διατήρηση της δύναμης των απαγωγών του μηρού ενώ έχει σαφώς  μικρότερο ποσοστό εξαρθρημάτων συγκρινόμενη με την οπίσθια προσπέλαση.

Δεν απαιτεί διατομή των μυών και τενόντων ή του μείζονα τροχαντήρα για την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.

Προσοχή χρειάζεται για να μην τραυματιστεί το άνω γλουτιαίο νεύρο.

Πρόσθια προσπέλαση

Με βάση τον ορισμό της MIS χειρουργικής, η προσπέλαση αυτή αποτελεί τη γνήσια MIS τεχνική, γιατί η άρθρωση του ισχίου είναι πλησιέστερα του δέρματος και υπάρχει λεπτό στρώμα λιπώδη ιστού.

Ωστόσο, συνδέεται συχνότερα με τραυματισμό του πλάγιου μηροδερματικού νεύρου αλλά και άλλων νεύρων.

Πλάγια προσπέλαση

Στις περισσότερες μελέτες δεν φαίνεται να πλεονεκτεί έναντι των άλλων προσπελάσεων. Το κύριο μειονέκτημα είναι οι μυϊκές αποκολλήσεις του μικρού γλυτιαίου αλλά και μέρος του μέσου γλουτιαίου από το μείζονα τροχαντήρα που μπορεί να οδηγήσει σε καθυστέρηση στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας και σε μερικές περιπτώσεις στην ανεπαρκή επούλωση των απαγωγών μυών πάνω στο μείζονα τροχαντήρα.

Οπίσθια προσπέλαση

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα είναι η διατομή των έξω στροφέων και του οπίσθιου αρθρικού θυλάκου που μπορεί να οδηγήσει πιο συχνά από άλλες τεχνικές σε οπίσθιο εξάρθρημα του ισχίου.