Ο πόνος στην πτέρνα συνηθέστερα προκαλείται από την πελματιαία απονευρωσίτιδα.
Πρόκειται για φλεγμονή της πελματιαίας απονεύρωσης, μιας ινώδους μεμβράνης που διατρέχει την ποδική καμάρα από την πτέρνα μέχρι τις κεφαλές των μεταταρσίων.
Η άκανθα πτέρνας αποτελεί ανατομικό χαρακτηριστικό που απεικονίζεται στην απλή ακτινογραφία, αλλά παραμένει αμφιλεγόμενο κατά πόσο συμβάλλει στα συμπτώματα της πελματιαίας απονευρωσίτιδας.
Η μαγνητική τομογραφία και το υπερηχογράφημα αποτελούν τις εξετάσεις που επιτρέπουν απευθείας απεικόνιση της πελματιαίας απονεύρωσης, η οποία δεν φαίνεται στην απλή ακτινογραφία.
Ωστόσο, η πρώτη εξέταση που ζητούμε στην περίπτωση που υπάρχει πόνος στην πτέρνα είναι η απλή ακτινογραφία. Η εξέταση αυτή επιτρέπει την ανίχνευση δομικών ανωμαλιών στο οστούν της πτέρνας, από τις οποίες προκαλείται πόνς στην πτέρνα, όπως τα κατάγματα και οι όγκοι αλλά και την άκανθα πτέρνας, η οποία ωστόσο συχνά, όπως προαναφέρθηκε, δεν αποτελεί την αιτία του πόνου.
Σε πρόσφατη μελέτη, το σχήμα και το μέγεθος της οστικής άκανθας εκτιμήθηκε ακτινογραφικά και συσχετίσθηκε η λειτουργικότητα και ο πόνος στην πτέρνα πριν και μετά την θεραπεία.
Στην αρχική επίσκεψη, όλοι ασθενείς υποβλήθηκαν σε πλάγια ακτινογραφία της πτέρνας και έγινε εκτίμηση του σχήματος και του μεγέθους της πελματιαίας άκανθας.
Η ταξινόμηση ως προς το σχήμα της άκανθας στη συγκεκριμένη μελέτη περιελάμβανε 4 τύπους:
0: έλλειψη άκανθας- 1: οριζόντια
- 2: κάθετη
- 3: αγκιστρωτή
Ως προς το μέγεθος της άκανθας, η ταξινόμηση περιελάμβανε 3 τύπους:
- Άκανθα < 5cm
- Άκανθα από 5 έως 10cm
- Άκανθα > 10cm
Για την εκτίμηση της λειτουργικότητας του ασθενή έγινε αξιολόγηση της ικανότητας του ασθενή να εκτελεί συγκεκριμένες δραστηριότητες, όπως η παραμονή σε όρθια στάση, σε θέση οκλαδόν, το περπάτημα, η αναρρίχηση, ασχολίες της καθημερινότητας, ήπια ή βαριά εργασία και αθλήματα.
Η πόνο στην πτέρνα έγινε με την 10 σημείων οπτική αναλογική κλίμακα του πονου [visual analog scale (VAS)].
Όλοι ασθενείς που περιελάμβανε η μελέτη, ακολούθησαν τον ίδιο θεραπευτικό αλγόριθμο.
Καταρχήν, έγινε ακινητοποίηση της ποδοκνημικής με ειδική μπότα ελεγχόμενης κινητικότητας για ένα ελάχιστο διάστημα 6 εβδομάδων.
Αν οι ασθενείς δεν παρουσίαζαν βελτίωση του πόνου στις 6 εβδομάδες υπήρχε σύσταση για να φορούν την μπότα για άλλες 6 εβδομάδες, που ήταν και το μέγιστο διάστημα ακινητοποίησης.
Οι ασθενείς που είχαν νυχτερινό πόνο στην πτέρνα ή κατά την έναρξη της κινητοποίησης το πρωί, φορούσαν τη μπότα και κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Κατά τη διάρκεια της ακινητοποίησης, οι ασθενείς βάδιζαν με στήριξη στο πόδι, στα όρια ανοχής του πόνου.
Επίσης, είχαν τη δυνατότητα αφαίρεσης της μπότας για να κάνουν το τακτικό τους μπάνιο αλλά και 2-3 φορές την ημέρα για ασκήσεις διάτασης της πελματιαίας απονεύρωσης και του αχίλλειου τένοντα.
Μετά τη περίοδο της ακινητοποίησης, ακολούθησε φυσιοθεραπεία για διάστημα 6-12 εβδομάδες, ενώ οι ασθενείς φορούσαν εξειδικευμένα πέλματα για υποστήριξη της ποδικής καμάρας.
Τα συμπεράσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι πριν τη θεραπεία, ο πόνος στην πτέρνα δεν φαίνεται να σχετίζεται σημαντικά ούτε με το σχήμα ούτε το μέγεθος της άκανθας της πτέρνας.
Μετά την θεραπεία, ασθενείς με οριζόντια και αγκιστρωτή άκανθα είχαν την μεγαλύτερη βελτίωση στην λειτουργικότητα και τον πόνο στην πτέρνα.
Μεγαλύτερη βελτιωση παρατηρήθηκε και σε ασθενείς με άκανθα πτέρνας μεγαλύτερη από 5 cm σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς άκανθα ή μικρή άκανθα πτέρνας μικρότερη από 5cm.
Τα αποτελέσματα αυτά φαίνονται καταρχήν παράδοξα, ωστόσο δείχνουν ότι η παρουσία οστικής άκανθας δεν είναι απαραίτητα η αιτία της φλεγμονής ή και του πόνου που σχετίζεται με την πελματιαία απονεύρωση.
Η παρουσία κάθετης οστικής άκανθας σχετίζεται με μικρότερη επιτυχία της συντηρητικής θεραπείας. Αυτό πιθανό να οφείλεται, στο γεγονός ότι η κάθετη κατεύθυνση της άκανθας ερεθίζει την πελματιαία απονεύρωση.
Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει με τις οριζόντιες ή τις αγκιστρωτές άκανθες οι οποίες αποτελούν συχνά τυχαίο ακτινολογικό εύρημα.
Οι μεγαλύτερες οστικές άκανθες μπορεί να αποτελούν ένδειξη ότι ο ασθενής έχει χρόνια απονευρωσίτιδα με επεισόδια φλεγμονής, που μπορεί να αντιμετωπισθεί με συντηρητική θεραπεία.
Η θεραπεία περιλαμβάνει ακινητοποίηση, αντιφλεγμονώδη, τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης, αυτόλογων παραγόντων (PRP: πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια), ειδικά διαμορφωμένα πέλματα μετά από πελματογράφημα, τροποποίηση της δραστηριότητας και θεραπευτικές ασκήσεις.
Όλοι ασθενείς παρουσίασαν μεγάλη βελτίωση ως προς τον πόνο στην πτέρνα και τη λειτουργικότητα με την θεραπεία, ανεξάρτητα αν η φλεγμονή της πελματιαίας απονεύρωσης ήταν ήπια, μέτρια ή σοβαρή, σύμφωνα με την απεικόνιση στην μαγνητική τομογραφία και το υπερηχογράφημα.
\Ωστόσο, η σοβαρότητα της φλεγμονής όπως φαίνεται στη μαγνητική τομογραφία και το υπερηχογράφημα δεν φαίνεται να σχετίζεται με τη λειτουργικότητα και την ένταση του πόνου πριν αλλά και μετά την θεραπεία.
Η σημασία αυτών των ευρημάτων έγκειται στην ενημέρωση και την διαβεβαίωση του ασθενή ότι:
Η παρουσία των συμπτωμάτων του την παρούσα στιγμή, δεν σχετίζεται υποχρεωτικά με την παρουσία της οστικής άκανθας πτέρνας.
Ο πόνος στην πτέρνα μπορεί να είναι σημαντικός πριν τη θεραπεία σε ασθενείς με μικρή άκανθα.
Η κατάλληλη συντηρητική θεραπεία μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τα ενοχλήματα στην περίπτωση οριζόντιας, αγκιστρωτής αλλά και μεγάλης άκανθας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
To νεύρωμα Morton. Συντηρητική θεραπεία ή χειρουργική αντιμετώπιση;
Το νεύρωμα Morton είναι μια φλεγμονή ενός νεύρου στην περιοχή ανάμεσα στη βάση των δακτύλων των ποδιών.Η χειρουργική αφαίρεση θεωρείται αναγκαία όταν μετά...
Πελματιαία απονευρωσίτιδα: Θεραπεία με PRP, τοπική έγχυση κορτιζόνης ή κρουστικό υπέρηχο;
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα αποτελεί μια συνήθη ορθοπαιδική πάθηση που προσβάλλει το 10% του πληθυσμού. Η θεραπεία με PRP έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματική από τη θεραπεία με τοπική έγχυση κορτιζόνης.
Σφυροδακτυλία. Η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού
Η σφυροδακτυλία (hammer toe) είναι η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού που προκύπτει από την χρόνια ανισορροπία των δυνάμεων κάμψης και έκτασης στα μικρά δάκτυλα του ποδιού.
Διάστρεμμα αστραγάλου. Τι έχει αλλάξει στην αντιμετώπιση.
Διάστρεμμα στο πόδι ή "διάστρεμμα αστραγάλου" είναι ο τραυματισμός που αφορά απλή διάταση, μερική ή πλήρη ρήξη ενός ή περισσότερων συνδέσμων στην ποδοκνημική άρθρωση ή τον άκρο πόδα.
Subvastus αρθροπλαστική γόνατος. Επέμβαση χωρίς διατομή τετρακέφαλου, κλειδί για ταχύτερη ανάρρωση
Τα τελευταία χρόνια η εφαρμογή ελάχιστα επεμβατικών χειρουργικών τεχνικών και στην χειρουργική του γόνατος, έχει αναδείξει ότι η subvastus αρθροπλαστική γόνατος [με προσπέλαση υπό την έσω κεφαλή του τετρακεφάλου (έσω πλατύς) ή mini subvastus (μικρότερη χειρουργική τομή)] έχει μετεγχειρητικά τα καλύτερα αποτελέσματα.
Κατάγματα ισχίου. Τα πλεoνεκτήματα της επέμβασης ALMIS
Η ALMIS αρθροπλαστική ισχίου (Anterοlateral Minimally Invasive Surgery) είναι μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική τεχνική που εφαρμόζεται περισσότερο από δύο δεκαετίες, για τη χειρουργική αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου. Η ίδια μέθοδος παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα για την αντιμετώπιση των υποκεφαλικών καταγμάτων του ισχίου.
ALMIS αρθροπλαστική ισχίου σε κάταγμα – Ελάχιστα επεμβατική τεχνική για μέγιστα αποτέλεσματα
Παράλληλα, η ALMIS αρθροπλαστική, μπορεί να εφαρμοστεί και εφαρμόζεται σε υποκεφαλικά κατάγματα του ισχίου. Τα κατάγματα αυτά είναι συχνά στην μεγάλη ηλικία και η χειρουργική τους αντιμετώπιση, όταν είναι παρεκτοπισμένα, περιλαμβάνει ημιολική ή ολική αρθροπλαστική. Η αντιμετώπισή τους με ALMIS αρθροπλαστική παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα, καθώς τα κατάγματα αυτά παρουσιάζουν αυξημένη νοσηρότητα αλλά και θνητότητα.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού. Υπάρχουν ευρήματα πριν εκδηλωθεί; Πρόληψη και θεραπεία.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα ή jumper’s knee συμβαίνει συνηθέστερα σε αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα. Το υπερηχογράφημα είναι χρήσιμο σε αθλητές ασυμπτωματικούς. Η θεραπεία με PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) είναι η πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με άλλες θεραπείες.