Μία ανατομική παραλλαγή του σκελετού κατά την οποία η ποδική καμάρα του ποδιού είναι χαμηλότερη από το φυσιολογικό και αποπεπλατυσμένη ή έχει εξαλειφθεί.
Το ύψος της ποδικής καμάρας των παιδιών μια μόνιμη πηγή ανησυχίας για τους γονείς και μια από τις πιο συχνές αιτίες επίσκεψης στον ορθοπαιδικό
Υπάρχουν δύο τύποι πλατυποδίας
1) Η εύκαμπτη
2) Η δύσκαμπτη
Η εύκαμπτη πλατυποδία φαίνεται να είναι η αντανάκλαση μιας γενικευμένης συνδεσμικής χαλαρότητα. Ειναι πολύ συχνή, περίπου το 90% των παιδιών έχει κάποιας μορφής πλατυποδία, που διορθώνεται καθώς μεγαλώνουν. Σπάνια την προκαλεί γενετικό νόσημα με γενικευμένη χαλαρότητα αρθρώσεων (σύνδρομο Marfan, Ehlers-Danlos)
Η ποδοκνημική άρθρωση έχει φυσιολογικό εύρος κίνησης στην κατεύθυνση μέσα-έξω και πάνω-κάτω και η ποδικής καμάρα εξαλείφεται μόνο κατά την όρθια στάση και κατά την βάδιση.
Η δύσκαμπτη πλατυποδία είναι λιγότερο συχνή κ΄ κατά την κλινική εξέταση υπάρχει αντίσταση της πτέρνας στο να κινηθεί στην κατεύθυνση μέσα-έξω. Η εξάλειψη της ποδικής καμάρας παραμένει σταθερή χωρίς να μεταβάλλεται ανάλογα με τον αν φορτίζεται ή όχι το σκέλος
Οφείλεται συνήθως σε ανωμαλίες ή παθήσεις των οστών του ταρσού (συνοστέωση των οστών του ταρσού, συγγενής κάθετος αστράγαλος κ.τ.λ).
Αναπτύσσεται πλατυποδία στους ενήλικες….
Όταν ένα άτομο αναπτύσσει πλατυποδία σε μόνο ένα πόδι αργότερα κατά τη διάρκεια της ζωής, ονομάζεται επίκτητη πλατυποδία των ενηλίκων και μπορεί να οφείλεται στην ανεπάρκεια ή ρήξη του οπίσθιου κνημιαίου τένοντα ή κάποιου συνδέσμου ( δελτοεδούς, αστραγαλοπτερνικού μεσόστεου συνδέσμου κλπ).
Στην κλινική εξέταση ο ασθενής αδυνατεί να κάνει μονοποδική στήριξη στις “μύτες” του πάσχοντος ποδιού, ενώ παράλληλα η πτέρνα αποκλίνει προς τα έξω και το έσω τμήμα της προβάλλει προς τα μέσα (βλαισότητα) ενώ ο πρόσθιος πόδας στρίβει προς τα έξω (απαγωγή) με αποτέλεσμα κατά την επισκόπηση του ποδιού από πίσω, φαίνονται περισσότερα από ένα δάκτυλα (too many toes sign) (φυσιολογικά φαίνεται μόνο το μικρό δάκτυλο). Ο ασθενής παρουσιάζει πόνο στην έσω πλευρά της ποδοκνημικής αντίστοιχα με την πορεία του οπίσθιου κνημιαίου και δυσκολία στην βάδιση
Στο αρχικό στάδιο της πάθησης χωρίς ρήξη του οπίσθιου κνημιαίου, η θεραπεία είναι συντηρητική. Ο ασθενής στην οξεία φάση του πόνου φοράει κάποιο νάρθηκα και χορηγούνται αντιφλεγμονώδη. Τα ειδικά διαμορφωμένα πέλματα που κατασκευάζονται με βάση το πελματογράφημα προσφέρουν σημαντική βοήθεια αφενός στην ανακούφιση των ενοχλημάτων, αφετέρου στην σωστή μηχανική στήριξη του άκρου πόδα και επομένως προλαμβάνουν την εξέλιξη της πάθησης.
Σε πιο προχωρημένο στάδιο με ρήξη του οπίσθιου κνημιαίου και κλίση της πτέρνας προς τα έξω (βλαισότητα) που προκαλεί πρόσκρουση του έξω σφυρού στην επιφάνεια της πτέρνας η θεραπεία είναι χειρουργική (τενοντομεταφορά του μακρού καμπτήρα των δακτύλων και οστεοτομία της πτέρνας).
Στο τελευταίο στάδιο, συνυπάρχει οστεοαρθρίτιδα του ταρσού ή και οστεοαρθρίτιδα της ποδοκνημικής. Η χειρουργική αντιμετώπιση συνήθως περιλαμβάνει τριπλή αρθρόδεση του ταρσού.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
To νεύρωμα Morton. Συντηρητική θεραπεία ή χειρουργική αντιμετώπιση;
Το νεύρωμα Morton είναι μια φλεγμονή ενός νεύρου στην περιοχή ανάμεσα στη βάση των δακτύλων των ποδιών.Η χειρουργική αφαίρεση θεωρείται αναγκαία όταν μετά...
Πελματιαία απονευρωσίτιδα: Θεραπεία με PRP, τοπική έγχυση κορτιζόνης ή κρουστικό υπέρηχο;
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα αποτελεί μια συνήθη ορθοπαιδική πάθηση που προσβάλλει το 10% του πληθυσμού. Η θεραπεία με PRP έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματική από τη θεραπεία με τοπική έγχυση κορτιζόνης.
Κύστη Baker. Η συνήθης κύστη πίσω στο γόνατο
Η κύστη Baker είναι μια συνήθης κύστη πίσω στο γόνατο που εμφανίζεται ως διόγκωση του ορογόνου θυλάκου (bursa) μεταξύ ημιμεβρανώδους και γαστροκνημίου μυός στην έσω επιφάνεια του ιγνυακού βόθρου, λίγο πιο κάτω (περιφερικότερα) της κεντρικής πτυχής .Οι περισσότερες κύστεις δεν προκαλούν συμπτώματα ή επιπλοκές. Σημαντική βελτίωση έχουν 9 στους 10 περίπου ασθενείς με συμπτωματικές κύστεις που αντιμετωπίζονται με παρακέντηση και έγχυση γλυκορτικοειδούς υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση σαν μοναδική θεραπεία.
Σφυροδακτυλία. Η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού
Η σφυροδακτυλία (hammer toe) είναι η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού που προκύπτει από την χρόνια ανισορροπία των δυνάμεων κάμψης και έκτασης στα μικρά δάκτυλα του ποδιού.
Παγωμένος ώμος (συμφυτική θυλακίτιδα του ώμου): μια πάθηση με ύπουλη έναρξη και μακρόχρονη αντιμετώπιση
Πρόκειται για κλινική οντότητα που χαρακτηρίζεται από προοδευτικό περιορισμό όλων των κινήσεων του ώμου, τόσο ενεργητικών όσο και παθητικών, χωρίς να υπάρχει κάποια άλλη γνωστή πάθηση του ώμου.
Διάστρεμμα αστραγάλου. Τι έχει αλλάξει στην αντιμετώπιση.
Διάστρεμμα στο πόδι ή "διάστρεμμα αστραγάλου" είναι ο τραυματισμός που αφορά απλή διάταση, μερική ή πλήρη ρήξη ενός ή περισσότερων συνδέσμων στην ποδοκνημική άρθρωση ή τον άκρο πόδα.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού. Υπάρχουν ευρήματα πριν εκδηλωθεί; Πρόληψη και θεραπεία.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα ή jumper’s knee συμβαίνει συνηθέστερα σε αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα. Το υπερηχογράφημα είναι χρήσιμο σε αθλητές ασυμπτωματικούς. Η θεραπεία με PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) είναι η πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με άλλες θεραπείες.
Subvastus αρθροπλαστική γόνατος. Επέμβαση χωρίς διατομή τετρακέφαλου, κλειδί για ταχύτερη ανάρρωση
Τα τελευταία χρόνια η εφαρμογή ελάχιστα επεμβατικών χειρουργικών τεχνικών και στην χειρουργική του γόνατος, έχει αναδείξει ότι η subvastus αρθροπλαστική γόνατος [με προσπέλαση υπό την έσω κεφαλή του τετρακεφάλου (έσω πλατύς) ή mini subvastus (μικρότερη χειρουργική τομή)] έχει μετεγχειρητικά τα καλύτερα αποτελέσματα.
ALMIS αρθροπλαστική ισχίου σε κάταγμα – Ελάχιστα επεμβατική τεχνική για μέγιστα αποτέλεσματα
Παράλληλα, η ALMIS αρθροπλαστική, μπορεί να εφαρμοστεί και εφαρμόζεται σε υποκεφαλικά κατάγματα του ισχίου. Τα κατάγματα αυτά είναι συχνά στην μεγάλη ηλικία και η χειρουργική τους αντιμετώπιση, όταν είναι παρεκτοπισμένα, περιλαμβάνει ημιολική ή ολική αρθροπλαστική. Η αντιμετώπισή τους με ALMIS αρθροπλαστική παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα, καθώς τα κατάγματα αυτά παρουσιάζουν αυξημένη νοσηρότητα αλλά και θνητότητα.