Nέα θεραπεία που χρησιμοποιεί πλάσμα από το αίμα του ασθενούς θεραπεύει την τενοντίτιδα χωρίς να χρειασθεί χειρουργείο.
‘Oπως εξηγεί ο ορθοπεδικός χειρουργός Αντώνιος Παρτσινέβελος, τενοντίτιδα ή περιαρθρίτιδα του ώμου είναι ο πλέον συχνός όρος που χρησιμοποιεί ο κλινικός γιατρός για να χαρακτηρίσει την πάθηση του ασθενούς που προσέρχεται με πόνο στον ώμο. «Το 7%-34% των ενηλίκων, συχνότερα γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερης των 45 ετών και λι-γότερο συχνά οι νεότεροι ενήλικες, παρουσιάζει περιστασιακά πόνο από πρόβλημα στον ώμο. Ο όρος τενοντίτιδα υπερακανθίου αποτελεί μια συχνή διάγνωση στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου ή τα ιατρεία και η πορεία της πάθησης, ανεξάρτητα από το είδος της θεραπευτικής αντιμετώπισης, είναι συχνά δυσμενής όσον αφορά τη συνέχιση της εργασίας.
Εναν χρόνο μετά την εκδήλωση της πάθησης, ένας στους τρεις ασθενείς συνεχίζει να έχει κάποιον περιορισμό κινητικότητας ή και πόνο. Ο όρος σύνδρομο υπακρωμιακού πόνου περιγράφει όλα τα μη τραυματικά, συνήθως μονόπλευρα προβλήματα του ώμου που προκαλούν πόνο, εντοπισμένα γύρω από το ακρώμιο, που συχνά επιδεινώνονται κατά τη διάρκεια της ανύψωσης του ώμου ή μετά από αυτή. Στον όρο αυτό περιλαμβάνονται η ορογονοθυλακίτιδα, η τενοντίτιδα υπερακανθίου, η μερική ρήξη του στροφικού πετάλου, η τενοντίτιδα δικεφάλου ή η εκφύλιση του τενοντίου πετάλου.
Πολλές συντηρητικές θεραπείες έχουν εφαρμοσθεί (αντιφλεγμονώδη, ακινητοποίηση, τοπική έγχυση κορτιζόνης, φυσιοθεραπεία) με διαφορετικά, μικρής ή μεγαλύτερης διάρκειας, αποτελέσματα.
Το PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια), που λαμβάνεται με απλή αιμοληψία και φυγοκέντριση του αίματος του ασθενούς στο ιατρείο, έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς ως θεραπεία σε διάφορες τενοντίτιδες και αποτελεί πλέον την πιο ασφαλή και αποτελεσματική τεχνική για τη θεραπεία της τενοντίτιδας του στροφικού πετάλου του ώμου (κυρίως του υπερακανθίου) με ή χωρίς μερική ρήξη».
Σημειώνεται, ότι η μελέτη που ανακοινώθηκε στο Συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας των Ορθοπεδικών Χειρουργών επιλέχθηκε ως το καλύτερο επιστημονικό πόστερ στην κατηγορία ώμου-αγκώνα με τον τίτλο: «Η έγχυση PRP ως εναλλακτική θεραπεία για την τενοντίτιδα του ώμου».
«Το PRP είχε σαφώς καλύτερα αποτελέσματα στην κινητικότητα του ώμου με πολύ βελτιωμένη την πρόσθια κάμψη, την απαγωγή και την έσω στροφή σε σύγκριση με την κορτιζόνη. Πιο συγκεκριμένα, η βελτίωση ήταν συνολικά 67,7% στην ομάδα του PRP έναντι 24,9% στην ομάδα της κορτιζόνης.
Παράλληλα, έναν χρόνο μετά τις εγχύσεις, μόνο 3 από τους 102 ασθενείς που υπεβλήθησαν σε ενέσεις PRP χρειάστηκαν χειρουργική επέμβαση. Αντίθετα, 48 ασθενείς από την ομάδα της κορτιζόνης οδηγήθηκαν στο χειρουργείο. Συμπερασματικά, η θεραπεία με ενέσεις PRP μειώνει κατά 16 φορές την πιθανότητα χειρουργικής επέμβασης για την τενοντίτιδα του ώμου σε σύγκριση με τις ενέσεις κορτιζόνης.
Ως εκ τούτου, το PRP, καθότι προέρχεται από το αίμα του ίδιου του ασθενούς μετά από απλή αιμοληψία και φυγοκέντριση στον χώρο του ιατρείου, αποτελεί μια απλή και ασφαλή εναλλακτική θεραπεία με εξαιρετική αποτελεσματικότητα σε σύγκριση με το κόστος, σαφώς ανώτερη από τις ενέσεις κορτιζόνης για τη συμπτωματική τενοντίτιδα του ώμου», καταλήγει ο κ. Παρτσινέβελος
