Η οστεοπόρωση σε νέες γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση, αναφέρεται σε περιπτώσεις που παρατηρούνται κατάγματα χαμηλής βίας ή ευθραυστότητας ή όταν έχουμε κάποια αιτία (δευτεροπαθή) που προκαλεί οστική απώλεια και κάταγμα.
Ιδιαίτερα, αναφέρεται όταν συμβαίνουν πολλαπλά κατάγματα ή κατάγματα που αφορούν ανατομικές περιοχές, όπως η σπονδυλική στήλη ή το ισχίο.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να αποκλείονται άλλες αιτίες που δεν σχετίζονται με οστεοπόρωση, όπως οστικές βλάβες ή οστεομαλακία.
Επομένως, η μέτρηση οστικής πυκνότητας, δεν θα πρέπει να γίνεται σαν εξέταση ρουτίνας σε γυναίκες που βρίσκονται σε προεμμηνοπαυσιακή περίοδο.
Ποιες αιτίες σχετίζονται με οστεοπόρωση στις γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση;
Η πρώιμη έναρξη οστεοπόρωσης είναι συνήθως πολυπαραγοντική και οφείλεται τόσο σε πρωτοπαθείς, όσο και δευτεροπαθείς αιτίες που οδηγούν σε ευθραυστότητα.
Πρωτοπαθείς αιτίες
Περιλαμβάνουν γενετικές ή αναπτυξιακές διαταραχές που οδηγούν σε ευθραυστότητα των οστών. Τέτοιες αιτίες είναι η ατελής οστεογένεση και το σύνδρομο Ehlers Danlos.
Δευτεροπαθείς αιτίες
Οι περισσότερες προεμηνοπαυσιακές γυναίκες με χαμηλή οστική πυκνότητα ή οστεοπόρωση έχουν μια αναγνωρισμένη δευτεροπαθή αιτία που σχετίζεται με οστική απώλεια. Πρόκειται για μια επίκτητη δευτεροπαθή κατάσταση ή έκθεση σε φάρμακο που προδιαθέτει σε οστική απώλεια ή ευθραυστότητα.
Τι είναι η ιδιοπαθής χαμηλή οστική πυκνότητα;
Η κατάσταση αυτή δεν ορίζεται ως οστεοπόρωση, καθώς δεν είναι γνωστή η συσχέτιση της χαμηλής οστικής πυκνότητας αυτών των γυναικών με τον κίνδυνο κατάγματος.
Αναφέρεται σε γυναίκες με Z-score μικρότερο ή ίσο με -2,0 χωρίς ιστορικό κατάγματος ευθραυστότητας ή ιστορικό πρωτοπαθών η δευτεροπαθών αιτιών οστικής απώλειας μετά από σχολαστική διερεύνηση. Συχνά αναφέρεται ως οστική πυκνότητα μικρότερη από την αναμενόμενο εύρος για την ηλικία της γυναίκας.
Τι είναι η ιδιοπαθής οστεοπόρωση σε νέες γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση;
Η ιδιοπαθής οστεοπόρωση αναφέρεται σε γυναίκες με χαμηλής βίας κάταγμα, χωρίς ανεύρεση αιτιών οστεοπόρωσης.
Και στις 2 περιπτώσεις είτε ιδιοπαθούς χαμηλής οστικής πυκνότητας είτε ιδιοπαθούς οστεοπόρωσης μπορεί μια δευτεροπαθής αιτία να μην έχει ακόμα αναγνωριστεί ή να υπήρχε παροδικά στο παρελθόν και οδήγησε σε οστική απώλεια. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει μια πρωτοπαθής αιτία που δεν έχει ακόμα ταυτοποιηθεί. Τέλος, μπορεί να μην επιτεύχθηκε η βέλτιστη κορυφαία οστική πυκνότητα σε νεαρή ηλικία.
Διαγνωστική προσέγγιση
Προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με ιστορικό κατάγματος ευθραυστότητας απαιτούν αξιολόγηση για πιθανές αιτίες οστεοπόρωσης ακόμα και στην περίπτωση που έχουν φυσιολογική οστική πυκνότητα. Γυναίκες που έχουν γνωστή πρωτοπαθή η δευτεροπαθή αιτία οστικής απώλειας ή ευθραυστότητας θα πρέπει να υποβληθούν σε αξιολόγηση για να ταυτοποιηθούν πιθανές άλλες αιτίες.
Η αρχική αξιολόγηση περιλαμβάνει το ιστορικό της ασθενούς, την κλινική εξέταση αλλά και εργαστηριακές εξετάσεις.
Το ιστορικό περιλαμβάνει την ηλικία της πρώτης εμμήνου ρύσεως, αν υπάρχει ιστορικό ολιγομηνόρροιας ή αμηνόρροιας, προηγούμενη εγκυμοσύνη ή θηλασμός, διαιτητικές συνήθειες, κάπνισμα, αλκοόλ και φάρμακα.
Επίσης εξετάζουμε αν υπάρχουν γαστρεντερικά συμπτώματα, ιστορικό νεφρολιθίασης και οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης ή κατάγματος.
Ο εργαστηριακός έλεγχος θα βοηθήσει στη διάγνωση ηπατικής ή νεφρικής πάθησης, υπερθυρεοειδισμού ή υπερπαραθυρεοειδισμού, υπερκορτιζολαιμίας, πρώιμης εμμηνόπαυσης, κοιλιοκάκης ή άλλων μορφών δυσαπορρόφησης, ιδιοπαθή υπερασβεστιουρία ή φλεγμονώδη αρθρίτιδα. Σε γυναίκες με ιστορικό κατάγματος ευθραυστότητας, πρέπει να διερευνώνται και αιτίες εκτός από οστεοπόρωση όπως οστεομαλακία και άλλες διαταραχές επιμετάλλωσης αλλά και παθολογικό κάταγμα από κακοήθεια.
Στην περίπτωση ασυνήθιστων καταγμάτων όσον αφορά την θέση ή τον τύπο τους ή όταν η ασθενής είχε εντοπισμένο πόνο το προηγούμενο χρονικό διάστημα αντίστοιχα με το κάταγμα, θα πρέπει να γίνεται περαιτέρω απεικονιστικός ή άλλος έλεγχος για να διερευνηθεί αν πρόκειται για παθολογικό κάταγμα.
Επιπρόσθετες εξετάσεις απαιτούνται:
- Σε γυναίκες με αναιμία, χαμηλή αποβολή ασβεστίου στα ούρα και χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D για πιθανή διάγνωση κοιλιοκάκης.
- Σε γυναίκες με υπερασβεστιαιμία, υπασβεστιαιμία, υπερασβεστιουρία, υπασβεστιουρία ή ιστορικό νεφρολιθίασης, πρέπει να μετρώνται τα επίπεδα παραθορμόνης.
- Σε γυναίκες με συμπτώματα ύποπτα για υπερκορτιζολαιμία, θα πρέπει να μετρώνται τα επίπεδα κορτιζόλης στα ούρα εικοσιτετραώρου ή να γίνονται και άλλες εξετάσεις για πιθανό σύνδρομο Cushing.
- Σε γυναίκες με ολιγομηνόρροια ή αμηνόρροια, στις οποίες έχει αποκλειστεί η περίπτωση εγκυμοσύνης ή υπερπρολακτιναιμίας, θα πρέπει να γίνεται μέτρηση των επιπέδων οιστραδιόλης και γοναδοτροπίνης.
Πότε χρειάζεται γονιδιακός έλεγχος;
- Σε γυναίκες με πρώιμη έναρξη οστεοπόρωσης ή οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης.
- Γυναίκες με κατάγματα που ξεκινούν στην παιδική ηλικία
- Σοβαρή οστεοπόρωση
- Ιστορικό τραυματισμών των αρθρώσεων ή υπερκινητικότητας.
- Ανωμαλίες των οδόντων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
To νεύρωμα Morton. Συντηρητική θεραπεία ή χειρουργική αντιμετώπιση;
Το νεύρωμα Morton είναι μια φλεγμονή ενός νεύρου στην περιοχή ανάμεσα στη βάση των δακτύλων των ποδιών.Η χειρουργική αφαίρεση θεωρείται αναγκαία όταν μετά...
Πελματιαία απονευρωσίτιδα. Εκδηλώσεις και θεραπεία
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα αποτελεί μια συνήθη ορθοπαιδική πάθηση που προσβάλλει το 10% του πληθυσμού. Η θεραπεία με PRP έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματική από τη θεραπεία με τοπική έγχυση κορτιζόνης.
Κύστη Baker. Η συνήθης κύστη πίσω στο γόνατο
Η κύστη Baker είναι μια συνήθης κύστη πίσω στο γόνατο που εμφανίζεται ως διόγκωση του ορογόνου θυλάκου (bursa) μεταξύ ημιμεβρανώδους και γαστροκνημίου μυός στην έσω επιφάνεια του ιγνυακού βόθρου, λίγο πιο κάτω (περιφερικότερα) της κεντρικής πτυχής .Οι περισσότερες κύστεις δεν προκαλούν συμπτώματα ή επιπλοκές. Σημαντική βελτίωση έχουν 9 στους 10 περίπου ασθενείς με συμπτωματικές κύστεις που αντιμετωπίζονται με παρακέντηση και έγχυση γλυκορτικοειδούς υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση σαν μοναδική θεραπεία.
Σφυροδακτυλία. Η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού
Η σφυροδακτυλία (hammer toe) είναι η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού που προκύπτει από την χρόνια ανισορροπία των δυνάμεων κάμψης και έκτασης στα μικρά δάκτυλα του ποδιού.
Παγωμένος ώμος (συμφυτική θυλακίτιδα του ώμου): μια πάθηση με ύπουλη έναρξη και μακρόχρονη αντιμετώπιση
Πρόκειται για κλινική οντότητα που χαρακτηρίζεται από προοδευτικό περιορισμό όλων των κινήσεων του ώμου, τόσο ενεργητικών όσο και παθητικών, χωρίς να υπάρχει κάποια άλλη γνωστή πάθηση του ώμου.
Διάστρεμμα αστραγάλου. Τι έχει αλλάξει στην αντιμετώπιση.
Διάστρεμμα στο πόδι ή "διάστρεμμα αστραγάλου" είναι ο τραυματισμός που αφορά απλή διάταση, μερική ή πλήρη ρήξη ενός ή περισσότερων συνδέσμων στην ποδοκνημική άρθρωση ή τον άκρο πόδα.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού. Υπάρχουν ευρήματα πριν εκδηλωθεί; Πρόληψη και θεραπεία.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα ή jumper’s knee συμβαίνει συνηθέστερα σε αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα. Το υπερηχογράφημα είναι χρήσιμο σε αθλητές ασυμπτωματικούς. Η θεραπεία με PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) είναι η πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με άλλες θεραπείες.
Subvastus αρθροπλαστική γόνατος. Επέμβαση χωρίς διατομή τετρακέφαλου, κλειδί για ταχύτερη ανάρρωση
Τα τελευταία χρόνια η εφαρμογή ελάχιστα επεμβατικών χειρουργικών τεχνικών και στην χειρουργική του γόνατος, έχει αναδείξει ότι η subvastus αρθροπλαστική γόνατος [με προσπέλαση υπό την έσω κεφαλή του τετρακεφάλου (έσω πλατύς) ή mini subvastus (μικρότερη χειρουργική τομή)] έχει μετεγχειρητικά τα καλύτερα αποτελέσματα.
ALMIS αρθροπλαστική ισχίου σε κάταγμα – Ελάχιστα επεμβατική τεχνική για μέγιστα αποτέλεσματα
Παράλληλα, η ALMIS αρθροπλαστική, μπορεί να εφαρμοστεί και εφαρμόζεται σε υποκεφαλικά κατάγματα του ισχίου. Τα κατάγματα αυτά είναι συχνά στην μεγάλη ηλικία και η χειρουργική τους αντιμετώπιση, όταν είναι παρεκτοπισμένα, περιλαμβάνει ημιολική ή ολική αρθροπλαστική. Η αντιμετώπισή τους με ALMIS αρθροπλαστική παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα, καθώς τα κατάγματα αυτά παρουσιάζουν αυξημένη νοσηρότητα αλλά και θνητότητα.