Η ρήξη αχίλλειου τένοντα, του μεγαλύτερου τένοντα του ςώματος, αποτελεί τον πιο συχνό τραυματισμό τένοντα στο κάτω άκρο.
Είναι περισσότερο συχνή σε άντρες ηλικίας 30-40 ετών και συνηθέστερα συμβαίνει κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας.
Περίπου 18 στα 100000 άτομα παθαίνουν κάθε χρόνο τενοντίτιδα αχιλλείου ενώ υπολογίζεται ότι περίπου 1 στα 4 περιστατικά μπορεί να μην διαγιγνώσκεται.
Παράγοντες κινδύνου
- Άτομα που κάνουν περιστασιακά αθλήματα.
- Φαρμακευτική χορήγηση κινολονών.
- Τοπική έγχυση κορτικοστεροειδών.
Μηχανισμός κάκωσης
Συνηθ
έστερα, πρόκειται για τραυματική κάκωση κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας κατά την οποία προκαλείται:
• Αιφνίδια έντονη πελματιαία κάμψη.
• Βίαιη ραχιαία κάμψη ενώ το πόδι βρίσκεται σε πελματιαία κάμψη.
Η ρήξη συνήθως συμβαίνει στην ανατομική περιοχή που έχει μειωμένη αιμάτωση και βρίσκεται 4-6 cm πάνω από την κατάφυση του αχίλλειου τένοντα στην πτέρνα.
Κλινική εικόνα
Ο ασθενής συχνά αναφέρει κάποιο αίσθημα θραύσης με “κρότο” στην ανατομική περιοχή του αχίλλειου που συνοδεύεται με οξύ έντονο πόνο. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι αισθάνεται σαν να δέχθηκε πυροβολισμό, κλωτσιά ή σαν έχει κοπεί στο πίσω μέρος του ποδιού.
Παρουσιάζει αδυναμία και δυσκολία κατά την βάδιση και πόνο στην πτέρνα.
Κατά την κλινική εξέταση, παρατηρούμε αυξημένη ραχιαία κάμψη του ποδιού με τον ασθενή σε πρηνή θέση και τα γόνατα λυγισμένα. Ο ασθενής δεν μπορεί να στηριχθεί στα δάκτυλα του ποδιού του προσβεβλημένου ποδιού.
Σε χρόνιες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχει ατροφία της γαστροκνημίας (γάμπας).
Επίσης, διαπιστώνεται μειωμένη δύναμη κατά την πελματιαία κάμψη του ποδιού και αυξημένη παθητική ραχιαία κάμψη.
Κατά τη διενέργεια της δοκιμασίας Tompson με τη σύσφιξη της γαστροκνημίας, δεν παρατηρείται πελματιαία κάμψη λόγω ρήξης του αχιλλείου τένοντα.
Τι εξετάσεις χρειάζονται;
Η ακτινογραφία δεν προσφέρει στη διάγνωση αλλά γίνεται για να αποκλείσει άλλες παθήσεις ή κακώσεις.
Το υπερηχογράφημα μπορεί να διακρίνει αν πρόκειται για ρήξη αχίλλειου ή τενοντίτιδα αλλά και να αποκλείσει μια εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση ή μία κύστη Baker.
Η μαγνητική τομογραφία, μπορεί να βάλει την οριστική διάγνωση της ρήξης του τένοντα και να την διακρίνει από τενοντίτιδα, παρατενοντίτιδα ή ορογονοθυλακίτιδα.
Θεραπεία
Συντηρητική
Ενδείκνυται όταν η ρήξη είναι οξεία σε ασθενείς μη περιπατητικούς, εξασθενημένους αλλά και σε αυτούς που δεν επιθυμούν χειρουργική επέμβαση.
Περιλαμβάνει:
- Ανάπαυση
- Αντιφλεγμονώδη και παυσίπονα για τον έλεγχο του πόνου
- Τοποθέτηση λειτουργικού νάρθηκα στην ποδοκνημική με το πόδι αρχικά σε ιπποποδία (πελματιαία κάμψη) 20o για 1 μήνα. Εν συνεχεία σε ουδέτερη θέση για διάστημα 2-4 εβδομάδων.
- Φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του ποδιού.
Τα αποτελέσματα που επιτυγχάνει η συντηρητική θραπεία ως προς τη δύναμη πελματιαίας κάμψης δεν υστερούν σε ςύγκειση με τη χειρουργική θεραπεία.
Χειρουργική
Η θεραπεία περιλαμβάνει επαναπροσέγγιση των άκρων του τένοντα στο σημείο της διατομής και συρραφή. Σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεται ενίσχυση της συρραφής με τον υποκνημίδιο ή τον μακρό πελματικό τένοντα.
Ενδείξεις χειρουργικής θεραπείας είναι οι οξείες ρήξεις (που έχουν συμβεί σε χρονικό διάστημα μικρότερο των 6 εβδομάδων).
Τα αποτελέσματα θεωρούνται ανώτερα συγκριτικά με μειωμένη συχνότητα νέας ρήξης συγκριτικά με την συντηρητική θεραπεία. Η πιθανότητα αυτή μειώνεται ακόμα περισσότερο σε περιπτώσεις που εφαρμοσθεί πρωτόκολλο πρώιμης κινητοποίησης και λειτουργικής αποκατάστασης.
Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε με ανοικτή προσπέλαση, είτε διαδερμικά.
Στην ανοικτή τεχνική, χειρουργική τομή γίνεται επί τα έσω του αχίλλειου τένοντα, για να αποφύγουμε να τραυματιστεί το γαστροκνήμιο νεύρο.
Η διαδερμική τεχνική εξασφαλίζει χαμηλότερο ποσοστό μετεγχειρητικής λοίμωξης αλλά συνοδεύεται με υψηλό ποσοστό παγίδευσης του έξω γαστροκνήμιου νεύρου (16,7%).
Σε χρόνιες ρήξεις με έλλειμμα τένοντα >3cm, η ρήξη του αχίλλειου τένοντα με VY χειρουργική τεχνική επιμήκυνσης του γαστροκνήμιου.
Σε χρόνια ρήξη με έλλειμμα >3 cm εκτός από την κινητοποίηση με VY τεχνική του γαστροκνημίου, χρειάζεται και τεντομεταφορά για να καλυφθεί το τενόντιο έλλειμμα.
Η ακινητοποίηση μετεγχειρητικά γίνεται με λειτουργικό νάρθηκα στις 20ο πελματιαία κάμψη για 4-6 εβδομάδες.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
To νεύρωμα Morton. Συντηρητική θεραπεία ή χειρουργική αντιμετώπιση;
Το νεύρωμα Morton είναι μια φλεγμονή ενός νεύρου στην περιοχή ανάμεσα στη βάση των δακτύλων των ποδιών.Η χειρουργική αφαίρεση θεωρείται αναγκαία όταν μετά...
Πελματιαία απονευρωσίτιδα: Θεραπεία με PRP, τοπική έγχυση κορτιζόνης ή κρουστικό υπέρηχο;
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα αποτελεί μια συνήθη ορθοπαιδική πάθηση που προσβάλλει το 10% του πληθυσμού. Η θεραπεία με PRP έχει αποδειχθεί πιο αποτελεσματική από τη θεραπεία με τοπική έγχυση κορτιζόνης.
Κύστη Baker. Η συνήθης κύστη πίσω στο γόνατο
Η κύστη Baker είναι μια συνήθης κύστη πίσω στο γόνατο που εμφανίζεται ως διόγκωση του ορογόνου θυλάκου (bursa) μεταξύ ημιμεβρανώδους και γαστροκνημίου μυός στην έσω επιφάνεια του ιγνυακού βόθρου, λίγο πιο κάτω (περιφερικότερα) της κεντρικής πτυχής .Οι περισσότερες κύστεις δεν προκαλούν συμπτώματα ή επιπλοκές. Σημαντική βελτίωση έχουν 9 στους 10 περίπου ασθενείς με συμπτωματικές κύστεις που αντιμετωπίζονται με παρακέντηση και έγχυση γλυκορτικοειδούς υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση σαν μοναδική θεραπεία.
Σφυροδακτυλία. Η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού
Η σφυροδακτυλία (hammer toe) είναι η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού που προκύπτει από την χρόνια ανισορροπία των δυνάμεων κάμψης και έκτασης στα μικρά δάκτυλα του ποδιού.
Παγωμένος ώμος (συμφυτική θυλακίτιδα του ώμου): μια πάθηση με ύπουλη έναρξη και μακρόχρονη αντιμετώπιση
Πρόκειται για κλινική οντότητα που χαρακτηρίζεται από προοδευτικό περιορισμό όλων των κινήσεων του ώμου, τόσο ενεργητικών όσο και παθητικών, χωρίς να υπάρχει κάποια άλλη γνωστή πάθηση του ώμου.
Διάστρεμμα αστραγάλου. Τι έχει αλλάξει στην αντιμετώπιση.
Διάστρεμμα στο πόδι ή "διάστρεμμα αστραγάλου" είναι ο τραυματισμός που αφορά απλή διάταση, μερική ή πλήρη ρήξη ενός ή περισσότερων συνδέσμων στην ποδοκνημική άρθρωση ή τον άκρο πόδα.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού. Υπάρχουν ευρήματα πριν εκδηλωθεί; Πρόληψη και θεραπεία.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα ή jumper’s knee συμβαίνει συνηθέστερα σε αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα. Το υπερηχογράφημα είναι χρήσιμο σε αθλητές ασυμπτωματικούς. Η θεραπεία με PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) είναι η πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με άλλες θεραπείες.
Subvastus αρθροπλαστική γόνατος. Επέμβαση χωρίς διατομή τετρακέφαλου, κλειδί για ταχύτερη ανάρρωση
Τα τελευταία χρόνια η εφαρμογή ελάχιστα επεμβατικών χειρουργικών τεχνικών και στην χειρουργική του γόνατος, έχει αναδείξει ότι η subvastus αρθροπλαστική γόνατος [με προσπέλαση υπό την έσω κεφαλή του τετρακεφάλου (έσω πλατύς) ή mini subvastus (μικρότερη χειρουργική τομή)] έχει μετεγχειρητικά τα καλύτερα αποτελέσματα.
ALMIS αρθροπλαστική ισχίου σε κάταγμα – Ελάχιστα επεμβατική τεχνική για μέγιστα αποτέλεσματα
Παράλληλα, η ALMIS αρθροπλαστική, μπορεί να εφαρμοστεί και εφαρμόζεται σε υποκεφαλικά κατάγματα του ισχίου. Τα κατάγματα αυτά είναι συχνά στην μεγάλη ηλικία και η χειρουργική τους αντιμετώπιση, όταν είναι παρεκτοπισμένα, περιλαμβάνει ημιολική ή ολική αρθροπλαστική. Η αντιμετώπισή τους με ALMIS αρθροπλαστική παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα, καθώς τα κατάγματα αυτά παρουσιάζουν αυξημένη νοσηρότητα αλλά και θνητότητα.