Ρήξη μηνίσκου στην μέση ηλικία μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι εκφυλιστική, ως αποτέλεσμα φθοράς.
Περισσότεροι από 4 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως -σύμφωνα με την Αμερικανική Ορθοπαιδική Εταιρεία Αθλητιατρικής-υποβάλλονται σε αρθροσκόπηση του γόνατος, η οποία αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική,
Ωστόσο, πολλοί ασθενείς ηλικίας 40-60 ετών και μεγαλύτεροι με ρήξη μηνίσκου και πόνο στο γόνατο, δεν φαίνεται να ωφελούνται από την αρθροσκόπηση του γόνατος και μερική μηνισκεκτομή περισσότερο από τη συντηρητική θεραπεία.
Ποιες κατηγορίες ασθενών ωφελούνται από την αρθροσκόπηση;
Ασθενείς χωρίς οστεοαρθρίτιδα, έχουν καλύτερα αποτελέσματα στη μείωση του πόνου από τη ρήξη του μηνίσκου.
Παρόμοια αποτελέσματα έχουν ασθενείς με ήπια οστεοαρθρίτιδα του γόνατος ή / και παρεκτοπισμένη ρήξη του μηνίσκου σαν «παρωνυχίδα» (hang-nail) ή δίκην λαβής κάδου (bucket-handle), που προκαλεί διακριτά συμπτώματα μηχανικού τύπου (αίσθημα σαν «πιάσιμο» ή «εμπλοκή» του γόνατος) τόσο στην καθημερινή δραστηριότητα του ασθενή. Τα συμπτώματα αυτά αναπαράγονται κατά την εξέταση του ασθενή από τον ορθοπαιδικό χειρουργό.
Σε ποιες περιπτώσεις δεν συστήνεται αρθροσκόπηση του γόνατος για ρήξη μηνίσκου; στην μέση ηλικία;
Αυτό συμβαίνει σε ασθενείς με μέτρια ή προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα του γόνατος. Στις περιπτώσεις αυτές το χειρουργείο αυτό δεν έχει καλύτερα αποτέλεσματα στη λειτουργικότητα του γόνατος και καταφέρνει να μειώσει λίγο τον πόνο του ασθενή σε σύγκριση με άλλες μη χειρουργικές θεραπείες, όπως οι ενδαρθρικές ενέσεις υαλουρονικού οξέος, η ενδαρθρική έγχυση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (PRP) ή φαρμακευτική θεραπεία, η άσκηση και η φυσιοθεραπεία.
Αντίθετα, σε περιπτώσεις που ο πόνος δεν σχετίζεται με τη ρήξη του μηνίσκου αλλά με βλάβη στο χόνδρο της επιγονατίδας (χονδροπάθεια ή οστεοαρθρίτιδα) ή αντίστοιχη βλάβη σε άλλη ανατομική περιοχή του γόνατος, ο ορθοπαιδικός θα πρέπει να επιλέξει συντηρητική θεραπεία.
Πράγματι, σε αρκετές περιπτώσεις, η ρήξη μηνίσκου στην μέση ηλικία που απεικονίζεται στην μαγνητική τομογραφία είναι εκφυλιστική, αποτελεί συχνό εύρημα σε άτομα μέσης ηλικίας και δεν είναι υπεύθυνη για τον πόνο του ασθενούς.
Στην περίπτωση αυτή, προτείνεται συντηρητική θεραπεία με ενδαρθρικές ενέσεις υαλουρονικού οξέος ή PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια), αντιφλεγμονώδη αγωγή, φυσιοθεραπεία και άσκηση.
Συμπερασματικά, αρκετές περιπτώσεις με ρήξη μηνίσκου στην μέση ηλικία, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται αρχικά με συντηρητική θεραπεία (ενδαρθρικές ενέσεις, φυσιοθεραπεία κλπ) και σε περίπτωση που αυτή δεν αποδειχθεί αποτελεσματική, ειδικά σε περιπτώσεις χωρίς οστεοαρθρίτιδα του γόνατος ή συμπτώματα εμπλοκής ή «πιασίματος» του γόνατος θα πρέπει να γίνεται αρθροσκόπηση.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP): σύγχρονη θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος
Tο πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (Platelet Rich Plasma: PRP) που προκύπτει μετά από φυγοκέντρηση του αίματος, αποτελεί μία σύγχρονη, απλή και ελάχιστα επεμβατική θεραπεία με διάφορες εφαρμογές στην ορθοπαιδική, όπως η χονδροπάθεια και οστεοαρθρίτιδα του γόνατος.
Έξω επικονδυλίτιδα του αγκώνα (tennis elbow): η θεραπεία με PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) όχι τόσο άμεση αλλά μακροχρόνια αποτελεσματικότητα σε σύγκριση με την ένεση κορτιζόνης
Η πρόσφατη συσχέτιση της τενοντίτιδας με την αποτυχημένη επούλωση της βλάβης του τένοντα, έχει επικεντρώσει το ενδιαφέρον σε βιολογικές θεραπείες, όπως το PRP (Platelet-Rich Plasma). Οι αυξητικοί παράγοντες που παράγονται από τα αιμοπετάλια, στην περίπτωση της έξω επικονδυλίτιδας του αγκώνα, κινητοποιούν και επιταχύνουν την επούλωση της πρόσφυσης του τένοντα πάνω στο οστό.
MIS ολική αρθροπλαστική ισχίου (ελάχιστα επεμβατική) ή συμβατική χειρουργική τεχνική;
Αν και ο όρος ΜΙS έχει συνδυαστεί με τη μικρή χειρουργική τομή στο δέρμα, στην πραγματικότητα πρόκειται και για μικρότερη επέμβαση γενικότερα στα μαλακά μόρια (ιστούς) που βρίσκονται βαθύτερα.Για το λόγο αυτό, το όφελος της μικρότερης συνολικά "επέμβασης" υπερτερεί της τεχνικής δυσκολίας που οφείλεται στην περιορισμένη ορατότητα του χειρουργικού πεδίου.
Τενοντίτιδα ώμου: η τοπική έγχυση PRP μειώνει σημαντικά την πιθανότητα χειρουργικής επέμβασης
Η τενοντίτιδα του ώμου είναι μια συχνή πάθηση του ώμου με δύσκολη συχνά ανταπόκριση στην συνήθη συντηρητική θεραπεία. Τα τελευταία χρόνια, η θεραπεία με ενέσεις PRP έχει αποδειχθεί ότι μειώνει κατά 16 φορές την πιθανότητα χειρουργικής επέμβασης σε σύγκριση με τις ενέσεις κορτιζόνης.
Ως εκ τούτου, το PRP, καθότι προέρχεται από το αίμα του ίδιου του ασθενή μετά από απλή αιμοληψία και φυγοκέντρηση στο χώρο του ιατρείου, αποτελεί μια απλή και ασφαλή εναλλακτική θεραπεία με εξαιρετική αποτελεσματικότητα σε σύγκριση με το κόστος, σαφώς ανώτερη από τις ενέσεις κορτιζόνης για την συμπτωματική τενοντίτιδα του ώμου.