Η πελματιαία απονευρωσίτιδα αποτελεί συχνή αιτία πόνου στην πτέρνα, καθώς προσβάλλει το 10% του πληθυσμού.
Υπολογίζεται ότι περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι αναζητούν κάθε χρόνο, λόγω αυτής της πάθησης, ιατρική καθοδήγηση και αποτελεί μέχρι 15% των ιατρικών επισκέψεων για πόνο στο πόδι.
Αιτιολογία-παθογένεια
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα – όπως και η τενοντίτιδα αχιλλείου – προκαλείται από επανειλλημένους μικροτραυματισμούς στην πελματιαία απονεύρωση.
Αυτό οδηγεί σε μικροσκοπική εκφύλιση και μικρορήξεις στην πελματιαία απονεύρωση.
Παράγοντες που προδιαθέτουν στην πάθηση είναι ο υπερβολικός πρηνισμός του ποδιού (βλαισοποδία), τα υπερβολικά φορτία που δέχεται το πόδι, η αυξημένη ραχιαία κάμψη του ποδιού και η υπέρχρηση.
Πως εκδηλώνεται;
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα εκδηλώνεται κύρια με οξύ πόνο στην πτέρνα.
Ο πόνος συχνά ξεκινά “ύπουλα” κατά την έναρξη της βάδισης μετά την πρωινή έγερση.
Ο ασθενής, λόγω του πόνου επιλέγει να στηρίζεται στα δάκτυλα στην αρχή της βάδισης.
Ο πόνος επιδεινώνεται κατά το τέλος της ημέρας μετά από παρατεταμένη ορθοστασία και υφίεται με την ανάπαυση.
Συχνά, υπάρχουν συμπτώματα και στο άλλο πόδι.
Υπάρχει ευαισθησία στην ψηλάφηση της ποδικής καμάρας,αντίστοιχα με το έσω φύμα της πτέρνας, που είναι πιο έκδηλη σε ραχιαία (προς τα πάνω) κάμψη του ποδιού .
Επίσης, συνυπάρχει δυσκαμψία του ποδιού, που οφείλεται στην τάση των μαλακών μορίων και την σύσπαση της πελματιαίας απονεύρωσης.
Τι εξετάσεις χρειάζονται για τη διάγνωση; 
Δεν είναι απαραίτητη κάποια εξέταση στην πρώτη επίσκεψη.
Η πρώτη εξέταση που συστήνεται είναι η ακτινογραφία, που σε κάποιες περιπτώσεις θα αναδείξει επασβεστώσεις στην πελματιαία απονεύρωση ή οστική άκανθα πτέρνας.
Ωστόσο, οι εξετάσεις για την παρακολούθηση της πάθησης και την ανταπόκριση στη θεραπεία είναι η μαγνητική τομογραφία και το υπερηχογράφημα.
Πώς αντιμετωπίζεται η πελμαρτιαία απονευρωσίτιδα;
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι μια αυτοπεριοριζόμενη πάθηση, που η συντηρητική θεραπεία οδηγεί σε κλινική βελτίωση αντιμετωπίζεται με ανάπαυση, ειδικά ορθωτικά πέλματα , διατατικές ασκήσεις, νάρθηκες, ακινητοποίηση, μη στεροειδή ή άλλα αντιφλεγμονώδη και φυσιοθεραπεία.
Η χρήση κορτιζόνης, αυτόλογη έγχυση αίματος και η shock wave θεραπεία έχουν χρησιμοποιηθεί με διαφορετικά αποτελέσματα.
Επειδή η παραδοσιακή μη χειρουργική θεραπεία της χρόνιας απονευρωσίτιδας έχει αποτυχία στο 10-15% των περιπτώσεων, πλήθος χειρουργικών τεχνικών έχουν διερευνηθεί. Ανοικτές, ενδοσκοπικές ή διαδερμικές τεχνικές έχουν χρησιμοποιηθεί για την απελευθέρωση της απονεύρωσης με ποικίλα κλινικά αποτελέσματα.
Ωστόσο, η χειρουργική απελευθέρωση της πελματιαίας απονεύρωσης θεωρείται ακόμη ότι προκαλεί αύξηση των φορτίων στους συνδέσμους και τα οστά του μέσου και πρόσθιου πόδα.
Το PRP ενδεδειγμένη θεραπεία σε ασθενείς με χρόνια πελματιαία απονευρωσίτιδα
Τα τελευταία χρόνια το PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια), αποτελεί ενδεδειγμένη θεραπεία για την χρόνια πελματιαία απονευρωσίτιδα.
Γενικότερα, τα τελευταία χρόνια το PRP έχει δείξει ενθαρρυντικά αποτελέσματα στη θεραπεία διαφόρων μυοσκελετικών παθήσεων όπως η χρόνια επικονδυλίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, η μυϊκή θλάση, η συνδεσμική κάκωση, η καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, τα κατάγματα και η τενοντίτιδα.
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα χαρακτηρίζεται από την παρουσία ζωνών χαμηλής αγγείωσης και χαμηλού αριθμού κυττάρων, που την κάνουν “δυσπρόσιτη” σε υψηλές συγκεντρώσεις αιμοπεταλίων και αυξητικών παραγόντων, επηρεάζοντας σημαντικά την εξέλιξη της πάθησης.
Με την απευθείας έγχυση του PRP εντός της περιτονίας, τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια εκκρινουν αυξητικούς παράγοντες και κυτοκίνες.
Οι παράγοντες αυτοί, βοηθούν στην έναρξη της επούλωσης: προσελκύουν μακροφάγα κύτταρα και τους ινοβλάστες για να επιδιορθώσουν το κατεστραμμένο κολλαγόνο στην ζώνη της ιστικής βλάβης, προάγουν την αγγειογένεση και επανασυνδέουν των ίνες. Τελικό αποτέλεσμα η αναστροφή της εκφυλιστικής διαδικασίας.
Σε σύγκριση με θεραπείες όπως η τοπική έγχυση κορτιζόνης και η θεραπεία με κρουστικό υπέρηχο, το PRP έχει αναδείξει τα τελευταία χρόνια σαφώς ανώτερα αποτελέσματα.
H μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα αφορά τόσο τη μείωση του πόνου, τη λειτουργικότητα του ποδιού και την ικανότητα βάδισης.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
To νεύρωμα Morton. Συντηρητική θεραπεία ή χειρουργική αντιμετώπιση;
Το νεύρωμα Morton είναι μια φλεγμονή ενός νεύρου στην περιοχή ανάμεσα στη βάση των δακτύλων των ποδιών.Η χειρουργική αφαίρεση θεωρείται αναγκαία όταν μετά...
Σφυροδακτυλία. Η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού
Η σφυροδακτυλία (hammer toe) είναι η πιο συχνή παραμόρφωση των μικρών δακτύλων του ποδιού που προκύπτει από την χρόνια ανισορροπία των δυνάμεων κάμψης και έκτασης στα μικρά δάκτυλα του ποδιού.
Διάστρεμμα αστραγάλου. Τι έχει αλλάξει στην αντιμετώπιση.
Διάστρεμμα στο πόδι ή "διάστρεμμα αστραγάλου" είναι ο τραυματισμός που αφορά απλή διάταση, μερική ή πλήρη ρήξη ενός ή περισσότερων συνδέσμων στην ποδοκνημική άρθρωση ή τον άκρο πόδα.
Subvastus αρθροπλαστική γόνατος. Επέμβαση χωρίς διατομή τετρακέφαλου, κλειδί για ταχύτερη ανάρρωση
Τα τελευταία χρόνια η εφαρμογή ελάχιστα επεμβατικών χειρουργικών τεχνικών και στην χειρουργική του γόνατος, έχει αναδείξει ότι η subvastus αρθροπλαστική γόνατος [με προσπέλαση υπό την έσω κεφαλή του τετρακεφάλου (έσω πλατύς) ή mini subvastus (μικρότερη χειρουργική τομή)] έχει μετεγχειρητικά τα καλύτερα αποτελέσματα.
Κατάγματα ισχίου. Τα πλεoνεκτήματα της επέμβασης ALMIS
Η ALMIS αρθροπλαστική ισχίου (Anterοlateral Minimally Invasive Surgery) είναι μια ελάχιστα επεμβατική χειρουργική τεχνική που εφαρμόζεται περισσότερο από δύο δεκαετίες, για τη χειρουργική αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου. Η ίδια μέθοδος παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα για την αντιμετώπιση των υποκεφαλικών καταγμάτων του ισχίου.
ALMIS αρθροπλαστική ισχίου σε κάταγμα – Ελάχιστα επεμβατική τεχνική για μέγιστα αποτέλεσματα
Παράλληλα, η ALMIS αρθροπλαστική, μπορεί να εφαρμοστεί και εφαρμόζεται σε υποκεφαλικά κατάγματα του ισχίου. Τα κατάγματα αυτά είναι συχνά στην μεγάλη ηλικία και η χειρουργική τους αντιμετώπιση, όταν είναι παρεκτοπισμένα, περιλαμβάνει ημιολική ή ολική αρθροπλαστική. Η αντιμετώπισή τους με ALMIS αρθροπλαστική παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα, καθώς τα κατάγματα αυτά παρουσιάζουν αυξημένη νοσηρότητα αλλά και θνητότητα.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού. Υπάρχουν ευρήματα πριν εκδηλωθεί; Πρόληψη και θεραπεία.
Τενοντίτιδα επιγονατιδικού τένοντα ή jumper’s knee συμβαίνει συνηθέστερα σε αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα. Το υπερηχογράφημα είναι χρήσιμο σε αθλητές ασυμπτωματικούς. Η θεραπεία με PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) είναι η πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με άλλες θεραπείες.