Το κυριότερο όμως στοιχείο που το χαρακτηρίζει είναι ότι παράλληλα με το κάταγμα συμβαίνει υπεξάρθρημα ή εξάρθρημα στον καρπό (της κερκιδοκαρπικής). Η αντιμετώπιση στις περισσότερες περιπτώσεις είναι χειρουργική.
Κάταγμα κάτω άκρου της κερκίδας συμβαίνει συχνότερα σε γυναίκες με οστεοπόρωση ή σε ηλικιωμένους μετά από απλή πτώση στο έδαφος (χαμηλής ενέργειας κάταγμα), αλλά και σε νέους μετά από κάποια σοβαρή κάκωση (υψηλής ενέργειας).
Πόνος στον κόκκυγα ή κοκκυγοδυνία είναι ένα επώδυνο σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από πόνο στην «ουρά» (κόκκυγας) και αποτελεί μια ιδιαίτερα δυσάρεστη κλινική κατάσταση. O κόκκυγας προβάλλει πίσω περισσότερο στις γυναίκες από ότι στους άνδρες, με αποτέλεσμα να είναι πιο ευάλωτος σε εξωτερικές κακώσεις, αλλά και σε κακώσεις που μπορεί να συμβούν στη διάρκεια του τοκετού.
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα αποτελεί το πιο συχνό αίτιο πόνου στο χέρι και οφείλεται στην πίεση του μέσου νεύρου μέσα στον καρπιαίο σωλήνα…
Τροχαντηρίτιδα ισχίου ή τελευταία σύνδρομο πόνου του μείζονα τροχαντήρα, είναι μία από τις πιο συνήθεις παθήσεις της έξω επιφάνειας του ισχίου σε ενήλικες.Τα τελευταία χρόνια προτείνεται περισσότερο η τοπική έγχυση
πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (PRP) το οποίο παρασκευάζεται μετά από απλή αιμοληψία στον ασθενή και φυγοκέντρηση του αίματος στο χώρο του ιατρείου…
Οι αθλητικές κακώσεις του ποδιού αποτελούν μέχρι και το 20% των τραυματισμών που παθαίνουν οι δρομείς και είναι οι πιο συχνές κακώσεις σε δρομείς αποστάσεων και μαραθωνοδρόμους.
Τα κατάγματα κόπωσης των μεταταρσίων συμβαίνουν συνήθως ως συνέπεια επαναλαμβανόμενης καταπόνησης στον πρόσθιο πόδα, συνηθέστερα από τρέξιμο, άλματα, χορό και άλλες επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες που καταπονούν τον πρόσθιο πόδα.Στους αθλητές τα κατάγματα κόπωσης των μεταταρσίων είναι δεύτερα στη συχνότητα μετά τα κατάγματα καταπόνησης της κνήμης.
Περισσότερο από το 80% των περιπτώσεων ατραυματικής οστεονέκρωσης, οφείλονται στη λήψη κορτικοστεροειδών και την υπέρμετρη λήψη αλκοόλ. Η μέση ηλικία εμφάνισης εξαρτάται από τις συνοδές παθήσεις αλλά συνήθως είναι κάτω από τα 50 έτη. Η έγκαιρη διάγνωση συχνά έχει ιδιαίτερη σημασία για την αποφυγή της καταστροφής της άρθρωσης.
Πρόκειται για κλινική οντότητα που χαρακτηρίζεται από προοδευτικό περιορισμό όλων των κινήσεων του ώμου, τόσο ενεργητικών όσο και παθητικών, χωρίς να υπάρχει κάποια άλλη γνωστή πάθηση του ώμου.
Ο δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος (hallux rigidus) αποτελεί την πιο συχνή αιτία αρθρίτιδας στο μεγάλο δάκτυλο και την δεύτερη πιο συχνή πάθηση μετά τον βλαισότητας μέγα δάκτυλο (κότσι) στο μεγάλο δάκτυλο. Παρατηρείται συχνότερα στις γυναίκες.